Üşüyorsun Sende, Biliyorum..

Her geçen saniye seni dϋsϋnϋyorum..
Tek bir şeyi biliyorum ki yϋreğimle seni seviyorum
Ama seni benden aldilar, çaldılar inanamiyorum bize neler neler yaptilar
Off çaresiz başım kendi kendini yaktın zaman nasıl gelip geçti anlayamadım
Kap karanlık diyarlarda tek başımayım son çarem yıldızlara bakip seni hatırlayıp
Fani dϋnyadan göçϋp gitmek isterim sen gittin gideli hayatima kϋstϋm
Ah gözbebeğim meleğim bebeğim sevenim kadinimsin sen benim, herşeyimsin
Buz gibi ellerim hadi gel senin tuhaf sıcağin yeter..
İçimdeki burukluk beni benden etti ayağimda prangalar var sevdigim
Hϋcremdeyim sensizim, gardiyanim demir kapi açilir
Zincirlerim çözülür ama gelemem sana tutarlar kollarımdan götϋrdϋler asmaya
Gelemem sevdigim gelemem sana, gel gör beni artık yeter de bu ayrılığa
Ayriliginin bedelini çoktan ödedim ilk kez yϋregimi yakan
İlk kez hayatimda olan ilk kez hayatimdan çıkmayan melek sendin
Her yer sessiz herkes uykuda hadi çık gel kaçalim seninle uzak diyarlara
Çaresizlikten feleğimi şaşırdim gϋnesim doğmuyor gϋndϋzϋm olmuyor
Aramizda yollar yıllar engeller var hatırlıyormusun göz göze geldiğimiz ani
Ruhum bedenimde duramadi o an, seni istedi kalbim bϋtϋn yϋreğim seni istedi o an
Unutmaki derin derin gözlerime bakan sendin, ağlayan gözlerin gϋnes gibi saçtı...

Sen bir meleksin kanatsiz bir meleksin, gittigin yere benide götϋrecektin hani
Biraktin beni buralarda tek başıma hani bensiz ağlardin yϋreğin sızlardı
Ama hissediyorum ağliyorsun ama hissediyorum yϋreğin sızlıyor..
Yϋreğın sızlıyor benimkisi gibi, ϋşϋyorsun oralarda benim gibi
Üşϋyorsun benim gibi... 

 

YALNIZLIK DOLU GECELER

Yalnızlık ve sensizlik dolu gecenin karanlığından kaçmak, sabaha ümitle,sevgiyle kavuşmak istiyorum.Seni unutmak bir an olsun hatırlamamak için binlerce kez 
kendime söz veriyor, ancak bir kere olsun sözümü tutamıyorum.Sensizliğin damarlarımda dolaşan kanı seni unutmama, bir saniye olsun aklımdan çıkmana
engel oluyor.Kafesinde özgürlüğü elinden alınmış bir kuşun ölümü beklemekten
başka çaresinin olmayışı gibi bende çaresizim.Bana bir damla mutluluğu çok görüp hüzün denizinde ölüme ter eden sen;

Söyle şimdi mutlumusun ? Arzuların gerçekleşti mi? Gülüyormu o her zaman gülen gözlerin ? Unuttun mu beni, unutabilecekmisin ? Gücün buna yetecek mi ? Acı ve ızdıraplardan kaçabilecekmisin,saklanmaya gizlenmeye yerin olacak mı? Teselli verecek bir sırdaşın sığınabileceğin bir liman ve her saniye adını heceleyen bir yürek bulabilecekmisin yüreksiz insanlar arasında ? Her saat duyduğun hüzünlü şarkıların seni senden alıp hayaller alemine götürmesinden kurtarabilecekmisin kendini. 
Ve bir gün belki de hatanı anlayacak ancak dönecek cesareti bulabilecekmisin
vefasız yüreğinde.

Gözyaşlarına engel olmak için kendini zorlayacaksın.Bana karşı nefret hislerini artırmak için bahaneler arıyacaksın.Gökyüzündeki yıldızlarda düşen yağmur damlasında kokladığın o kırmızı güllerde bulacaksın beni.Yeniden döneceksin
davetsiz misafir gibi birlikte yaşadığımız hatıraların koynuna.Bu kez arkadaşın karanlık gece,hüzünlü şarkılar olacak.Ellerimin sıcaklığını göz yaşlarınla ıslattığın yastığında bulacaksın.Sıcak nefesimi ise eski bir kitabın küflü yaprakları arasında senin değil o eski kitabın merhametine sığınmış resmimden duymaya çalışacaksın.
Ve o zaman yalnızlığın ne demek olduğunu anlıyacaksın. Ve şunu da unutma ki ben
seni unutmak için değil kendimi unutmak için sevdim.Sen benim için hayatın anlamı, gözyaşlarımın ilk akışı hayat okulumun son sınıfı, doğan güneşimin aydınlığı
gecemin karanlığı seher vakti uykumun şirinliği idin. Kalbimde her zaman boş 
kalacak bir mezar kazdım senin için.Yaşayacaksın benimle ben yaşadıkça.Bu zayıf vücudum ecel karşısında mağlup olduğu gün seni kendime,kendimide seninle birlikte sessizliğe gömeceğim... 


Anladımki..

Anladım ki: herkesin kendine göre bir boşluğu var,
anladım ki her boşluk bir başkasınınki ile dolar,
usta birer katiliz hedefini şaşırmayan. birbirimizi öldürüp duruyoruz günlerdir. 
Başka bir gezegendeyiz.. düştüğümüz yeryüzü hüzün.. ayın rengi soluyor.. 
yeni bir yangınla uyanıyor gece. Aklımın duvarlarına dokunuyorum.. burukluğunu soluyor nefes nefese kalbim. yerini değiştiriyorum sürekli,
bir çarşaf gibi katlıyorum özenle.peşine düşeli tam yirmi gün olmuş.
odadan odaya dolaşıyorum.. uyuduğumuz yatağın kıvrımlarında.. dalgın
dalgın topraklarımızı seyrediyorum…
   Söylesene, sevip mi özledik, özledikçe mi sevdik. ne alıngan bir tanıklık bu! günler geçiyor; kapaklanıyorum içime. bir kurt sürüsü uluyor,  uykum geliyor, yatağa uzanıyorum çürüğe çıkarılmış bir silah
sanki ismim.
kanayıp duruyorum…
Kimliksiz uyanıyorum geceden, odadan çıkarken yüzümü değiştiriyorum… işe giden insanlar gibi hayattan vazgeçmiş bir edayla yürüyorum caddelerde. sanki baktığın her yerdeyim. Kan sızıyor yürüdüğüm yollara… ne babanın adını bilirim, ne bacama konan martıların ölüm tarihini. davacıyım artık kendimden.
son sözüm dinamit kuyusu olacak.
Sakın…
   beş gün oldu cam kenarında uyuyorum. nefesim buz kalıbı. içimde kullanılmamış bir bıçak savruluyor. elimi uzatsam dikenli tel sesin. günlerimi sürüklüyor sahte bir hevesle güneş, uyudukça hastalık kuruluyor gölgemle hayat arasına. sesimi kilitliyorum çekmecelere. telefonlar çalıyor sürekli. ölmüş bir görüntü var aklımda, duvarların serinliğine ismini kazıyorum…
bedenimi uyanık tutan ne varsa sulara gömüyorum. anlıyorum ki ancak bir acı uyanık tutabilir bizi.
   Ve Anladımki Yazıldığı gibi okunmuyormuş aşk.

    Sana gitme diyemediğim zaman; gözlerine baktım ağlamaklı ve çaresizce. Belki anlar 
anlar da gitmez diyen bir umutla. Ellerin kayarken ellerimden yavaşça seni seviyorum dedim sessizce belki de vaz geçip yanımda kalmanı bekleyerek.
Sararken kolların beni yavaşça kokluyordum saçının her telinive güzel tenini unutmak istemezcesine. Verirken bana son buseni akıyordu gözlerimden yaşlar usulca.
     Sana gitme diyemediğim zaman; ağlıyordum önce sessizce bir köşede dönecek diyen bir umutla. 
Gözyaşlarımı akıtırken gönlüme ılık ılık başımı kaldırıp bir daha baktım ardından belkide geri dönmeni bekleyerek. 
Düşerken kar taneleri kirpiklerime hayalin vardı gözlerimde ve hala kokunu duyuyordum esen rüzgarda. 
Fırtınalar eserken ardından son busenin sıcaklığı duruyordu yanağımda.
     Sana gitme diyemediğim zaman; bir yanlızlık resmi çizildi önce. 
Sonra hafiften bir rüzgar esti, üşümeye başladı ellerim senin yokluğunu hatırlatırcasına. 
Bir buruk ses vardı hala kulağımda sevda türküleri söyleyerek rüzgarın uğultusuna karışan. 
Sessizce sallarken elimi ardından bir küçük tebessüm belirdi yüzümde bu son vedaya aldırmayan...Seni Seviyorum.N'olur Beni Bırakma...